Nú er fyrsta vika janúarmánaðar mætt á svæðið og Móri frændi hefur sett upp tjaldbúðir í sálartetrinu með sjálfshótanir fyrir sukkið og skipuleggur refsiaðgerðir sem Rauðu Khmerarnir hefðu ekki átt roð í.
Hvað gerðist? Þú sem hefur verið 100% við efnið í tálgun lýsis undanfarin misseri en misstir tökin yfir hátíðirnar. Ætlaðir að kannski laumast í eina og eina söru á kantinum og láta það gott heita, enda verið að tálga.
En það fór nú aldeilis ekki svo…. Makkintossj, spesíur, vanillukransar, rjómasósa, frómas var sporðrennt í kílóavís og rauðvínsglösin… uuuu… þú misstir töluna yfir skaupinu.
Eftir öldurhúsaþræðingu á gamlárs sporðrenndirðu einni með remúlaði, enda Satans að fara að sofa á tóman tank.
Nýársdag var nostrað við timburmennina sem öskruðu á sveittan með fröllum og kók úr vél.
En áður en þú tekur fram þyrnikórónuna, rennblautan vöndinn og gapastokkinn skaltu spá í hvað knapinn gerir þegar hann dettur af baki. Eða fótboltamenn sem brenna af í leik. Hefurðu séð marga íþróttamenn ganga um stræti og torg með kross í eftirdragi? Samt mistekst þeim æ ofan í æ.
Hvað myndir þú segja við vin þinn sem stæði í sömu sporum eftir að hafa úðað í sig gúmmulaðinu. Myndirðu rífa hann niður, lýsa yfir vanþóknun þinni á aumingjaskap og skorti á sjálfsstjórn? Myndirðu segja honum að éta eingöngu þurrt hrökkbrauð og gera átján brennsluæfingar í vikunni til að bæta upp fyrir úttroðelsi jólanna? Varla!!
En af hverju finnst þér í lagi að tæta litla sjálfið þitt niður í öreindir og ganga á kolum bara af því þú smurðir grímuna með smjöri í tvær vikur?
Að skauta útaf beinu brautinni með nokkrum gúmmulaðimáltíðum yfir jólin er partur af prógrammet.
En ef þessar nokkru máltíðir breytast í stjórnlaust ólympískt ítroðelsi eða kennderí, breytir nákvæmlega engu í hinu stóra samhengi svo lengi sem þetta er undantekning sem gerist einu sinni á ári.
Það sem þú borðar milli nýárs og jóla er það sem ákvarðar árangurinn, ekki tíu dagar af þrjúhundruðsextíuogfimm.
Var maturinn gómsætur? Skemmtirðu þér vel? Var fjör á fjórtán? Stuð og stemmning?
Ókei, það er það eina sem skiptir máli. Svo hendirðu þér bara með útblásna vömb og bólgna putta aftur á heilsuvagninn í hollt mataræði með engum öfgum á mánudag og jarðar allt sem heitir refsing og niðurbrjótandi hugsanir í Gufunesinu, blóm og kransar afþakkaðir.
Það er ekki hluti af lífsstíls hugtakinu að gera svo dramatískar skaðastjórnunar aðgerðir að blanda þarf Amnesty í málið. Slík hegðun er ekki til annars fallin en að búa til vítahring af óæskilegri hegðun. Þú setur þér óraunhæfar kröfur um að vera 100% í öfgakenndu mataræði til að bæta upp fyrir skaðann, svo kemur að því að þú springur á limminu og étur yfir þig aftur enda ertu ekki nema mannlegt kvikindi.
Það er mun vænlegra til langtíma árangurs að vera meðvitaður um eigin breyskleika og sætta sig við að hrösun kemur fyrir allar dauðlegar verur. Setjum inn jákvæða hegðun í staðinn fyrir að refsa okkur fyrir þessa neikvæðu.
Ef þú ert með hugann við hollustuna 90-95% af tímanum er ekkert stórkostlegt að fara að gerast í smjörsöfnun þó þú hrynjir niður í holræsið einu sinni þegar sporðdreki er í sjöunda húsi Júpiters með Mars beint á ská.
Þú færist kannski ogguponsu afturábak í árangri en HALLÓ!! ertu að fara í bikini keppni í Sigtúni um næstu helgi? Uuu nei. Hverjum er þá ekki sama þó vömbin sé 1-2 vikum lengur að hypja sig ? Komm on….